Zindelijkheid

woensdag 1 juni 2016 - Femke v Poelgeest, Het Marsepeintje

zindelijkheid ontdekken justine mol beleid

Wat is er leuker dan weer een nieuwe stap van je kind te ontdekken?En wat is het moeilijk zo’n stap niet (uit liefdevol enthousiasme) te forceren! Slapen, eten en drinken, lopen, praten, zindelijk worden. Je kind weet en voelt zelf wanneer het waar aan toe is. Op het Marsepeintje faciliteren en bemoedigen wij zonder teveel te laten merken wat wij er van vinden. Straffen en belonen, in de vorm van negeren, onthouding van toetjes, complimenten, stickers, allemaal zorgen ze ervoor dat je kind iets doet of laat omdat JIJ dat wilt. En we willen juist dat ze de dingen doen vanuit zichzelf en niet afhankelijk zijn van het oordeel van anderen. (Justine Mol heeft over opvoeden zonder straffen en belonen een prachtig boek geschreven: Opgroeien in vertrouwen Een aanrader!)Een kinderlichaampje kan pas zindelijk worden als het er klaar voor is, als de controle over blaas en spieren er is. En de enige die weet of dat zo is, is je kind. Na het fruitmoment, voor en na het middagslaapje en na het vieruurtje zetten wij de luiermand en potjes op de groep. Eén voor één verschonen wij de kinderen die kunnen lopen staand op de groep. We vragen wat er in hun luier zit (zo stimuleren we de bewustwording) en de kinderen mogen zelf hun luier weggooien en een nieuwe pakken. De potjes staan naast ons. Ze zien andere kindjes op de potjes gaan en als ze dat willen, gaan ze zelf ook. De deur naar de verschoonruimte zetten we op die momenten open, zodat ook de toiletjes bereikbaar zijn. We merken ‘terloops’ op dat de potjes en toiletjes er zijn en laten het verder aan de kinderen. Natuurlijk blijven wij er bij en blijven we in contact met je kind.Als er een plas of poep is gedaan, zeggen we bijvoorbeeld: Zo, dat is uit je buikje, dat lucht vast op. Alle kinderen worden in hun eigen tempo en zonder druk (;-) te voelen zindelijk, is onze ervaring op Het Marsepeintje.Wat kun je thuis aanbieden:Faciliteren, faciliteren, faciliteren!In elke kamer van het huis een potje, er af en toe iets over zeggen in de trant van: Kijk eens, wat een leuk potje. Als het warm genoeg is kun je je kind vaker in zn blootje laten spelen. En je kind mee laten gaan als je de wc bezoekt. Als het mis gaat (ook al is dat de honderdduizendste keer), is het fijn voor je kind (en jezelf) als je er nonchalant over bent. Je kunt bijvoorbeeld zeggen dat je zelf vroeger ook wel eens een ongelukje had, dat dat nou eenmaal kan gebeuren. Hoe meer zindelijk worden iets gezelligs en geen halszaak is, des te beter kan je kind bij zichzelf constateren of het klaar is om zindelijk te worden. En dan gebeurt het echt helemaal vanzelf!